Asteburuan neguan sartuko gara. Poesia bat neguari zuentzat:
NEGUARI
estalpeko atean aterpetzen naiz ni
berorik gabe ere plazer izugarriz
hemengo soroetaz gogoz eta antsiz
hura datorrenean izaiten naiz beti
bakarrik edo behintzat bai erdi bakarrik
Negua maite baitut negua bezela
nondik gatozen gu, errazu bestela
uda bero batetik, normal den bezela
negua datorkigu izotzaz batera
Neguaren hegoak beti beldurgarri
beldur handirik eztit ematen ba niri
nahiz muturra duen beltz, sakonean urdin
hura nire laguna daukat berdin-berdin
Baserriko zokoak baititu astintzen
pasa ta gero pentsa hura zer ote zen
beldur direnez gero nola ni enaizen
udaberria dator atzetikan lerden
Izerdi guztiekin bat bera eginez
ttipi-ttapaka bizi honetan jardunez
joaten gara negutik udaraino oinez
maite dugun guztia barrenean gordez
Etzattut aspertuko negu kontuekin
nahiz-ta agurtu behar nere ollagorrekin
zatoz beti nigana bi izerdirekin
neguak eman eta kendutakoekin
Aitzol
Asko gustatu zait. Hunkigarria.
ResponderEliminarMillesker zure berotasunagatik
Eliminar