"Gure Ahotsa" blog-a, sortu berri dugun talde bat gara, Errenteriako Osasun Mentaleko Eguneko Unitateko kidekok sortutako blog.a da "Gure Ahotsa".
Gure helburua hemen lantzen ditugun gaiak zuekin partekatzea da: iritziak, bakoitzaren bizikizunak eta bestelako zenbait gai: errezetak, bidaiak, poesiak, kontakizunak... Hemen aurkituko dituzun ideiak positibo eta interesgarriak dira.

lunes, 22 de junio de 2015

FUEGO DE SAN JUAN

Como mañana es la víspera de San Juan pero nosotros no vamos a estar en el centro porque tenemos nuestra Comida de Verano, hoy nos hemos anticipado y hemos hecho una pequeña hoguera.


Primero hemos escrito lo que queremos quemar, que desaparezca: malos pensamientos, malos rollos, cosas negativas. también hemos escrito cosas que queremos que perduren, deseos y pensamientos positivos. Estos los hemos guardado. Los negativos los hemos quemado en una pequeña hoguera. Pequeña pero simbólica. también hemos saltado por encima de la hoguera, eso si, ya casi apagada.

y hemos leído un ARTÍCULO de la Universidad de Harvard sobre 6 consejos para ser feliz ( aquí lo podéis leer entero).Da 6 buenos consejos, os los contamos aquí:

1.- Perdonarse a uno mismo los propios fracasos.Aprender de ellos e incluso celebrarlos.

2.-  Ser agradecida/o. Con las cosas grandes y con las pequeñas, a veces las damos por supuesto pero no somos capaces de valorarlas. Un paseo, el estar bien, el sol...

3.- Pasear para generar endorfinas. No hay que exagerar, con 30 minutos, vale, ¡¡no hay excusas!!. Yo he empezado a correr, un día si y otro no, suave suave.

4.- Simplificar, dosificar u organizarse inteligentemente. No podemos llegar a todo, hay que ponerse limites.

5.-  Meditar. Intentar parar nuestra mente, no pensar en nada...

6.- Trabajar nuestra capacidad de resiliencia. Esto es, nuestra capacidad de afrontar baches o malas situaciones, de tirar para adelante, aunque no sea fácil.

A mi de todos los los consejos el que me gusta más es el de simplificar, así consigues no estresarte y estar más satisfecha.
E irnos de comida, como vamos a hacer mañana. ya os contaremos que tal. A ver si os sirven estos consejos, un saludo


Aloña A.

martes, 16 de junio de 2015

OBRAS DE TALLER

Hoy os vamos a enseñar algunas cosas que hacemos en el taller de la Unidad de Día. 


En la hora de taller, algunos hacen punto, otros cosen muñecos (qué bonito el Olentzero que hice!!), 
Cojín de Aloña y Yoli
Reloj de Maider
Pintamos cuadros o figuras de poliuretano, hacemos lámparas, relojes, pintamos tiestos, mandalas, trabajamos con barro, con cuero, con hilos, hacemos maceteros, marqueterías... y muchas cosas más que no me acuerdo.
Lámpara de Iñigo
Gorro de Alvaro
Cuando estoy en la calle estoy triste, pero cuando vengo a salud mental me pongo contenta, sobre todo en el taller, porque en las otras actividades me cuesta más aguantar. Soy gallega, voy a cumplir 62 años y lo que más me gusta en esta vida es la sinceridad, la música, andar, y los trabajos manuales que hacemos aquí. Las actividades cognitivas o las charlas me cuesta más trabajo entenderlas.

Hay otras personas que a la hora de taller practican en la cocina, o leen el periódico, o hacen ejercicio en las máquinas que tenemos, o escriben en el blog como yo ahora... cada uno busca la ocupación que más le motive en ese momento, este sitios es nuestro lugar para practicar lo que necesitamos o nos interesa.
Como excepción, la otra semana empezamos un taller grupal de tiestos. Cada uno lo pintaba como quería, luego unos lo decoraron con cuerdas, o con mosaicos, o con dibujos de papel... Una vez terminados, echamos tierra y plantamos cada uno lo que queríamos: alegrías, lechugas, perejil, orégano...
Así nos han quedado algunos...

¿Para qué nos sirve lo que hacemos en el taller?

 Pues yo me siento orgullosa dentro de mí, hago algo que me sale bien y me gusta.. Se me para la cabeza y los malos pensamientos, me concentro sólo en lo que hago. Me siento más tranquila, me siento con cariño, recogida por los compañeros, cada uno está haciendo lo suyo pero todos juntos.También algunos aprenden pautas, y técnicas diferentes, y nos sirve para luego cuando algunos van a trabajar o a algún curso...

y a vosotros, ¿os gustan las manualidades? ¿Qué trabajáis? Un abrazo muy grande para todos vosotros,
Yoli








jueves, 11 de junio de 2015

FRASES DE MAYO, para la reflexión

Hola chicas y chicos aquí tenéis las frases de mayo.  He elegido las que mas me han gustado o me han dicho algo bonito.

  "El ejercicio físico, ademas de eliminar las toxinas,libera las tensiones.Procura practicarlo por lo menos una vez a la semana y caminar unos minutos cada día."


   "Si te paras a contemplar el entorno que te rodea, te darás cuenta de los pequeños detalles que embellecen la vida".


   "Todos tenemos un niño en nuestro interior dispuesto a jugar y a disfrutar de la vida.Comparte tu vitalidad y tu alegría con los demás siempre que puedas".



   "Escoge a tus amigos con cuidado.Los amigos tienen una fuerte influencia sobre las elecciones que haces en tu vida".

   "Cualquier decisión importante en la vida debe tomarse con calma. Exponte a tí mismo las ventajas e inconvenientes para llegar a la mejor opción".

 "Si excluyes alguna actividad o rechazas una propuesta, no te sientas culpable. Aprende a decir "no" sin ofender a los demás".

"De vez en cuando, apaga la luz, baja el volumen, levanta el pie del acelerador y déjate llevar. Limita los compromisos. Menos puede ser más".

"Hacer cosas en grupo puede parecer simple, pero se trata de una actividad hermosa que refuerza las relaciones personales, mejora la autoestima y desarrolla la capacidad de colaborar con otros".

Lourdes B.

viernes, 5 de junio de 2015

"AMOR PROPIO"

Hola amigos. 
Quería hablar del "amor propio". Ese amor que hace que nos sintamos un poco dignos de nosotros mismos. Ese amor propio ante el "estigma de la enfermedad". Ese amor propio que no se debería confundir con soberbia, el orgullo, la vanidad o las ansias de venganza y de ese amor propio que acaba dando un poco de tranquilidad a nuestra mente y a nuestro espíritu.

Todos tenemos en común que pasamos por una niñez, una adolescencia, una juventud y una vejez, el que llegue, claro, porque muchos se quedan en el camino. Todos tenemos un pasado que nos hace mejores o peores, un futuro que recorrer y un presente que vivir. Todos tenemos a gente a quienes amamos y gente de la que cuanto menos sepamos, mucho mejor.
   
Hago referencia en este último grupo, a todos aquellos que conociendo mi problema se han dedicado a señalarme y a tirarme piedras, algunas escondiendo la mano, en cuanto han podido. Aquellos que han intentado cebarse, a los que les he podido hacer mucha gracia y que volverían a hacerlo si me vieran flojear y que a los que hay que verles después cómo andan ellos.

Pero si recapacito y pienso un poco, no llego a otra conclusión mas que de que no son otra cosa mas que unos payasos que se mofan del mal ajeno, que actúan con mala fe y con los que no merece la pena ni enfadarse.

Como dice el refrán: "No hace daño quien quiere sino el que puede" y por ello, cuando uno se encuentra ya un poco fuerte, las ofensas, los agravios, las críticas malintencionadas, los juicios infundados y las mentiras y risotadas, le empiezan a resbalar y se centra más en seguir su camino, intentando olvidar y que cada uno siga el suyo y a ver a dónde les lleva.

Cuando ya se tiene el "estigma de la enfermedad", creo que hay que tener un poco de "amor propio" para levantarse, mantenerse con la mirada al frente, ignorando muchas cosas, hacer caso a lo que de verdad nos importa y nos interesa y no perderse en lo que nos confunde y nos enturbia. Al fin y  a cabo no les debemos nada y dependemos básicamente de nosotros mismos y de nuestras propias fuerzas.
Pero hay otra gente a la que debo mi gratitud por su ayuda y su buena fe. Porque muchas veces es muy difícil o casi imposible levantarse sólo, y más cuando crees que lo tienes todo en contra y te pesa todo como una losa.
   
Pero como dicen también: "con los que tenemos que convivir forzosamente durante toda nuestra vida es con nosotros mismos, y por eso, es mejor llevarse todo lo mejor posible con nuestro yo". Reconocer y sentirse orgulloso y contento cuando las cosas salen bien y reconocer también y no hundirse cuando las cosas salen peor. Tirar para adelante, porque no queda otra y disfrutar de lo que la vida nos da, porque la vida en sí, es ya un regalo.

Hasta pronto amigos. Un saludo.



                                                    José Ángel


martes, 2 de junio de 2015

PAELLA MIXTA

Y para empezar bien la semana, una nueva receta: paella mixta, esto es, con marisco y pollo. Os dejamos unas fotos y la receta, animaros, es fácil!!


Osagaiak:
-          Ganbak, muskuiluak, almejak
-          Oilaskoa
-          Arroza
-          Tipula, baratxuria, piper gorria
-          Olioa
-          Perretxila
-          Oreganoa
-          Gatza

Prozedura:
Muskuiluak garbitu, eta almejak eta ganbekin egosi lapiko txiki batean, 10 minutu inguru. Bitartean arroza egingo den lapiko batean típula eta baratxuria erregosi eta oilaskoa gehitu eta baita piper gorria, oilaskoa pixka bat egin arte. Ondoren muskuiluak, almejak eta ganbak atera eta gelditzen den salda pasadorean pasa. Eta dagokion arroza bota oilaskoari, arroza baso bakoitzeko bi terdi salda. Gatza bota, perretxila eta oreganoa ere bai, eta egosten utzi 20 minutu. Ez da tapatu beharrik. Muskuiluen azalak bota daitezke.


En castellano:




Ingredientes:
-          Gambas, mejillones, almejas
-          Pollo
-          Arroz
-          Cebollam,ajo, pimiento rojo
-          Aceite
-          Perejil
-          Orégano
-          Sal






Procedimiento:
Limpiar los mejillones, y cocer en una cazuela pequeña junto a las gambas y las almejas, alrededor de 10 minutos. Mientras tanto, freír la cebolla y el ajo, y añadir el pollo junto al pimiento rojo, hasta que el pollo se fría un poco en una cazuela donde se hará el arroz. Después separar los mejillones, las almejas y las gambas del caldo mediante un colador. Nosotros hemos quitado las conchas de los mejillones para dejar más espacio... Añadir la correspondiente cantidad de arroz al pollo, por cada vaso de arroz dos y medio de caldo. Añadir la sal, el perejil y el orégano también, y dejar cociendo 20 minutos. No hace falta taparlo.¡¡ Y mejor no mover el arroz!!

Si se añaden unos fuisantes y un poco de colorante, tendrá mejor pinta, pero rica... nos ha quedado riquísima...!! On egin

Iñigo y Lourdes P.